 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ой, лясы-бары ды лугі-разлогі!
Цераз вас ідуць пуцінкі-дарогі.
Калі хлопца я шчыра любіла, –
Да яго сьцяжынку пралажыла.
Йшла сьцяжынка – дайшла да расстаньня:
Тут i скончылася нашае каханьне.
Я вазьму – i зноў па ёй пахаджу,
Я ізноў на сьцяжынку пагляджу.
A на ёй ўжо трава-мурава;
Ўсьцяж крушыньнік разрастаецца,
Над дарогай гальлём навісаецца:
Hi праходу, ні праезду няма.
3-пад крушыньніку крынічка цячэ,
I гнязьдзечка зыбаецца ў ім.
Ад таго i зыбаецца,
Што там птушка-пяюшка заліваецца:
«Ты ня будзеш, крынічанька,
Ад разводзьдзя свайго ўвясну паўней;
I палюбіш, дзяўчынанька,
Ды ня так, як любіла ты даўней!»
[1914-1915]
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2021. Беларусь, Менск.
|
|
|
